ხან მარტივით,
არა, უფრო ჭირვეული, ვებუტები დღეებს,
მერე შენ რომ წახვალ,
ვამბობ,
უშენობით ფიქრებმილეული,
მგონი მჭირხართმეთქი შენ და შემოდგომა...
მერე ისევ ქარი, ისევ სიცივეა...
ისევ ნისლისფერი დღეები ...
მერე ერთხელ მხოლოდ, ისიც ძილში , ერთხელ ჩაგეხუტები ... დამაყრდნობ ლოყას ლოყაზე ....
შემომესუნთქები, შემომეჰაერები ....
და წავალ ....
No comments:
Post a Comment