ყველაზე ცუდათ ვარ ....
ნუ მკითხავთ ... მე თვითონაც არ ვიცი რატო ...
გარედან სახლში აცრემლებული მოვედი ...
ყელში ის თეთრი ბურთი მომადგა ყველაზე უდროო დროს რო მოგვადგება ხოლმე ...
ხოდა აი ჯერ კიდევ ვერ მომიშორებია ...
ახლა ყველაზე ყველაზე მეტად 2 წუთით შენს გულზე თავის მიდება მიშველიდა ..
ძალიან მჭირდება შენთან ლაპარკი ...
ვიციიიი
ვიციიი რო მოგწერო მომწერ მარა არ შემიძლია ...
არ შემიძლია მოგწეროოო და გითხრა რო აგარ შემიძლია უშენოდ ...
ვიცი დაგპიდრი რო გავიხსნები მარა ალბათ ამის სწავლა არ შეიძლება.. ალბათ ეს ჩემში უნდა ყოფილიყო და არ არი ...
შენი სენტიმენტალურობა ღამე ლოგინში თუ ჩანს მარტოო მითხარი და მასეცაა ...
უამრავჯერ მიტირია მარის რო ჩასძინებია მაგ დროს ..
ხატების წინ ისე რო დედას გონებია ვლოცულობდი ..
თუმდაც ახლა ...
მარტო ოთახში ...
ძაან დაუცველად ვარ ..
ისიც ვიცი ეხლა რო ჩავიდე და დედას ჩავეხუტო ეგეც კი მიშველის მარა ეგეც არ შემიძლია ...
მგონი ყველანაირი რწმენა დავკარგე რაც კი გამაჩნდა . .
აღარც კი ვიცი საით მივიხედო
ნუთუ არაფერი წმინდა აღარ არის ამ ქვეყნაად ?
ნუთუ მარტო წიგნებშიღაა ადამიანობა ... ?
რამდენი მეგობარიც დამკარგვია იმდენი ძარღვი ჩამწყდომია გულში
უშენობას ვერ გადავიტან ..
არ მიწყინო რაა ..
არ მიწყინო თუ ჩემი ყურადღება ვერ გაგრძნობინე...
არ დამკარგო ჩემი სიცივის გამო...
ვიპოვი ჩემს თავს გპირდები ...
დრო მჭირდება
უკვე ისიც კი არ ვიცი სულში რა მჭირს ...
ფუ ..
მარა ერთი ის ვიცი დანამდვილებით რომ
შენც გჭირდები
No comments:
Post a Comment